Tuwing ika-14 ng Pebrero ito. Ipinakikita natin sa ating mga mahal sa buhay kung gaano natin sila inaalala. Ipinakikita rin natin ang kahalagahan nila. Marami tayong ginagawang paraan upang ipakita ang ating pagmamahal. Nagkakaisa tayo sa pagdaraos ng pagdiriwang na ito. Nagbibigay tayo ng kard o anumang alaala sa araw na ito…
Subalit sa araw na ito, paano ko pa maipadadama ang aking pagmamahal sa isang taong sa aki’y nagbigay buhay.. Huli na para masabi ko sa kanya na mahal ko siya, huli na para ipadama ang pagpapahalaga na dapat ay noon ko pa naipakita sa kanya..
Hindi man ako lumaki kasama niya,..matagal man bago kami ay muling nagkasama..Wala man akong mga ala-ala na kami ay magkasama – meron man ay hindi ko talaga maalala...
Alam ko na ipinagmamalaki niya ako.. Hindi ko masusuklian ang mga bagay na ito.. Alam ko naging uliran siyang AMA. Marami rin siyang isinakripisyo para sa amin...Karapat-dapat lang na suklian ng mas higit na pagkalinga at pagmamahal…
Sa mga huling taon na kani ay nagkasama..pinagsisihan ko ang maraming sandali na hindi ko nasabi na mahal ko siya… na lubos akong nagpapasalamat dahil malaking bahagi siya kung ano man ako ngayon…
Huli na, dahil ngayon araw na ito…ako ay nagluluksa…nagluluksa ako sa kanyang pagpanaw…
Mahal kong AMA, saan ka man naroron ngayon, alam ko masaya ka…
HAPPY VALENTINE’s DAY….
No comments:
Post a Comment