Thursday, April 22, 2010

Si Adan sa Yungib ng Halimaw

Bakit nga ba iniiwasan ni Adan ang Halimaw sa Banga? Ano nga ba ang tunay na dahilan sa likod ng mga haka-haka at kasinungalingan namumutawi sa pagitan nilang dalawa.


Hindi maipagkakaila na nagkaroon sila ng special na relasyon. Mahirap man aminin at tanggapin. Hindi pa rin maitatago ang katotohanan.


Isang araw habang nagkakatuwaan, habang masayang nakikipag-digma sa isang palakasan nabuo ang mga plano ng Halimaw. Inakala niyang isang pagsang-ayon ang mga ngiti ni Adan.


Sa loob ng isang Yungib habang nagpapalit ng kanyang pawisang damit si Adan ay sinundan siya ni Halimaw upang maisakatuparan ang ninanais nito. Hindi naman binigyan ng malisya ni Adan ang pagsunod ni Halimaw.


Napansin niya na tulala at titig na titig si Halimaw sa kanyang hubad na katawan. Nanglalagkit ang mga tingin na para bang hayok sa isang piraso ng laman.


“Hoy Okay ka lang ba?”


“Ha, ah eh.. oo naman.”


“Eh bakit parang namatanda ka sa pagkakatitig mo sa akin. Ngayon ka lang ba nakakita ng hubad na katawan”


“Hindi naman. Ah, sarap mong tikman” ang hindi napigilang na iwika ng Halimaw.


“Ano ang sinabi mo”


Hindi pa man nakakaapuhap sa kanyang pagtataka ay agad siyang dinakma nito. Mabilis ang kamay ng halimaw at nasapo nito ng buong-buo ang pagkalalaki ni Adan.


Sa labis na pagkagulat ay malakas niyang naitulak ang halimaw. Nagmamadali siyang nagpalit ng damit at sa pagtatangka niyang pag-alis ay muli siyang kinabig ng halimaw na nagsusumamo, nagmamakaawa na sana’y mapahintulutan ang kanyang pananabik.


Nagmistulang bingi si Adan at sa pangalawang pagkakataon ay muli niyang naitulak ang Halimaw.


“akala ko ba gusto mo.?” “Bakit ka pa nagpakita ng motibo?”


“Huwag mo sanang haluan ng ibang kahulugan ang pakikipagkaibigan ko sa’yo”


At tuluyan na siya umalis. Hndi na nagawa pang pigilan ng Halimaw si Adan. Nangingilid ang mga luhang nagbabadya ng panibagong taktika. Wala sa dugo ng Halimaw ang pagsuko. Magbabalik siya at kukunin ang matagal na niyang pinagnanasahan… “Humanda ka Adan sa muli nating paghaharap”, ang banta ng Halimaw.


---------


Sa ginawang pag-iwas ni Adan ay napalapit naman siya sa isa pang nilalang – ang Maligno. Lingid sa kanyang kabatiran ang unit-unti niyang pagkagat sa bitag ng maligno.


(abangan)

Tuesday, April 20, 2010

Si Adan sa piling ng mga Nilalang

Marami pa akong hindi alam sa mga tunay na kaganapan sa buhay ni Adan but let me share this story based partially on what I’m aware of –

--------

Dumating siya sa mundo ng mga tao mga anim na buwan na ang nakalilipas. Mabilis naman siya nakapag-adjust at madali niyang napakisamahan ng maayos ang mga nilalang dito kabilang na dito ang nag iisang Dyosa.. Agad naman silang nagkapalagayan ng loob.

Si Adan ang kauna-unahang lalaki na nakapagpagising sa matagal nang natutulog na puso ng Dyosa. Hindi naman nagpalipas ng pagkakataon ang Dyosa at siya na mismo ang nagpahayag kay Adam ng niloloob dito. Buo ang kanyang paninindigan na mapapasakanya si Adam.

Hindi inaasahan ni Adan ang ganitong tagpo. Hindi niya alam ang kanyang itutugon dahil sariwa pa sa kanyang mga ala-ala ang paghihiwalay nila ni Eva. Sa hindi maapuhap na sandali ay naitugon niya na “Gusto kong magka-anak”. Isang bagay na hindi kalian man maipagkakaloob ng Dyosa. “Pakikipag kaibigan lang ang kaya kong ibigay” pahabol na sabi ni Adan na maluwag namang tinanggap ng Dyosa.

Sa paglipas nang mga araw lalong naging maganda ang samahan nilang dalawa. Higit na naging malalim ang kanilang pagkakaibigan.. Masaya na rin ang Dyosa dahil kahit sa ganoong paraan ay kapiling niya ang kanyang Adan.

Subalit manaka-naka paring sumasaling sa isipan ni Adan ang babaeng kanyang minahal – si Eva.. Buo ang kanyang isip na kalimutan na sana ito. Salamat sa Dyosa na kahit na ang katotohanang pamasak butas lang siya sa puso ni Adan.

------

Sa gitna ng kanilang masayang relasyon ay may isang magandang Diwata ang bumaba sa lupa. Nabihag naman niya ang puso ni Adan. Muli ay nagngingit-ngit ang kalooban ng Dyosa ng malaman niya ito, subalit wala siyang magawa. Sinubok niyang lansihin ang Diwata pero sadyang malakas ang karisma nito na parang gayumang dumadampi sa puso ni Adan.

Dalawang buwan din halos mabaliw ang Dyosa sa katotohanang naagaw na sa kanya si Adan. Pero sadya yatang umaayon sa kanya ang pahanon, dahil kinailangan nang umalis ang Diwata.

Magulo ang isip ni Adan. Nagugulumihanan ang kanyang damdamin. Nagtatalo ang kanyang emosyon. Panakip butas lang din pala ang hatol niya sa Diwata, subalit sa gilid ng kanyang puso ay mahal na rin niya ito. Nagkamali siyang ginamit lang pala niya ito upang tuluyang malimutan si Eva.

---------

Muli ay sa piling ng Dyosa…

Nagsisikip ang Dibdib ng Dyosa. “Letse, wala na bang ibang laman ang puso mo kung hindi ang punyetang Eva na ‘yan. Ibaon mo na siya sa limot. Pwede ba?. At tigilan mo na ang paggamit sa damdamin nang iba para lang sa sarili mong kapakanan.”

Dahil sa nabitiwang mga pananalita ng Dyosa ay unti-unting tumimo sa isip ni Adan ang mga bagay-bagay. Tama na hindi siya mabuhay sa nakaraan sa halip ay salubungin niya ang ngayon at ang bukas.

--------

Naging maayos na nasa ang lahat nang sa isang pagkakataon ay may nakilalang mga bagong nilalang si Adan. Binalewale na naman niya ang damdamin ng Dyosa.

Lingid sa kaalaman nang Dyosa ay nakipag mabutihan si Adan sa isang Halimaw sa Banga, naging sila (iyon ang ipinahihiwatig ng Halimaw). Samahan pa ng isang umaali-aligid na kampon ni Golem na lumalandi kay Adan.

Dahil dito, naging kumplikado ang kanilang mga relasyon, ang kanilang pakikipagkaibigan. Nagkaroon ng mga issues, selosan iringan at intriga.

Para kanino nga ba si Adan?

---------

Sa ngayon ay iniiwasa na ni Adan ang Halimaw sa Banga. Itinatanggi niya ngayon na naging sila. Pinalaki daw kasi siyang marangal ng kanyang mga magulang kaya’t hinding-hindi siya papatol sa mga ganong uri ng nilalang.. kadiri.. ewwh”

Ayon naman sa Halimaw: mas mabuting ganoon na nga lamang sila – Civil ang status ng kanilang ralasyon.. (me ganon levellling)..

-------

Medyo nasaling ang kalooban ni Dyosa nang marining ang mga nasabing pahayag. Ibig bang sabihin ay pinandidirihan din siya ni Adan dahil kakaiba din siyang nilalang. Bakit hindi ganoon ang naging tugon ni Adan nang misang tanungin siya ni Dyosa…

Sa isang pag-uusap naming ay inamin ni Adan na mahal niya ang nag-iisang Dyosa. At kung papipiliin siya between Halimaw sa Banga ay ang Dyosa ang kanyang pipiliin..

Sa anong motibo at siya ang kanyang pipiliin?

---------

Ano naman ba itong nabalitaan ko na super clossness naman sila ng alagad ni Golem at ngayon ay may umeeksena pang Maligno.

Sino ang malignong ito? Panibabong makikiapid ba ito sa buhay ni Adan?

Ingat ka Adan..habulin ka kasi ng mga kakaibang nilalang..

---------

(to be continued)

Friday, April 16, 2010

Bintang

Naranasan mo na bang mapagbintangan sa isang kasalanang hindi mo naman ginagawa? Sa isang pagkakasalang hindi mo aakalaing sa iyo ay ipupukol?

Lumaki kang puno nang magagandang prinsipyo sa buhay. Isang huwaran at may takot sa Diyos. Pinahahalagahan mo ang tiwalang ipinagkakaloob sayo ng iyong mga kaibigan, kapatid, mga magulang at higit sa lahat ang tiwalang ibinibigay sa’yo nang lahat ng taong iyong mga nakakasalamuha sa araw-araw.

Ngunit sa isang iglap ikaw ay pagduduhan… bubusisiin, tatanungin, pipiliting paaminin sa isang pagkakamaling hindi naman ikaw ang gumawa. Maayos at busilak mong naitaas ang iyong dignidad at sa pagkakataong ito ay dudungisan nalang nila nang walang pag-aadya.

Hindi man nila napatunayang ikaw nga ang may sala, ang dungis nang panghuhusga ay babahid na parang mantsa sa iyong ala-ala at sa iyong pagkatao.

Muli mong iaangat ang iyong sarili. Hindi ka man dapat mag paapekto sa Bintang nila sa’yo pakiramdam mo nabawasan ang mga taong nagtitiwala sa’yo.

Ngunit sa kabila ng ganitong sitwasyon, karamay mo kaming lubos na nakakakila sa’yo kaysa sa mga taong nanghuhusga sa’yo.

Trials

I’ve been to many trials in my whole life… trials in all its kind… trials that I surpassed; trials that I survived… trials that eventually transposed as foundation of my faith, courage and wisdom… trials that made me stronger and wiser…

…but there is one trial I cannot battle… the trials in love.

Time and again it’s all coming back in circle and yet I never learned. And now I am facing this sort of trial… though its only beginning the losing never waits, it is just behind my every step waiting for me to stumble in defeat.

I want to rule the game wisely and fair, but I don’t want to compete. It hurts to sacrifice your feelings toward others happiness (especially if it’s your friend’s happiness), but if the situation permits me, then I will…

************

But just last night while I was in my bed weighting all the possibilities that this might bring, I finally realized that this trial of love isn’t worth fighting, for I might loose something I already have – friendship.

Wednesday, April 14, 2010

Tropa

Kay sarap balikan masasayang nagdaan..
Kahapong pa rang kailan lang...

Isang tropang higit pa sa pagkakaibigan...
Sanggang dikit, walang iwanan...

Iisa ang daang nilalakaran...
Mag kakahawak kamay, mag kakaugnay...

Ngayo'y unti-unting nagsasanga...
Kanya-kanya nang patutunguhan...

Liko-liko, baku-bako...
Daang papalayo...

Nasaan na nga ba ang tropa ngayon???

Ang Sa Akin Lang...

Ang sa akin lang…

Oo minahal ka niya at hindi niya itinatanggi na kahit sa magpahanggang ngayon ay may puwang ka pa rin sa puso niya, pero hindi naman ito dahilan upang paluhain mo siya at paglaruan ang kanyang damdaming nanahimik na sana – lalong higit hindi ito dahilan para pagkatuwaan ninyo at pagtawanan.

Ang sa akin lang…


Babae lang siya na nagmahal sa’yo at alam kong kahit sa maikling panahon ay naging kayo, itanggi mo man ito.. ngayon kung hindi mo kayang pahalagahan man lang ang naibahagi niyang pagmamahal sa’yo, sana man lang igalang mo ang kanyang pagkatao – bilang tao, bilang isang babae..

Ang sa akin lang…

Kung talagang hindi siya importante sa’yo, sana tantanan mo nalang... may balik ang lahat ng ginagawa mo kung hindi man ngayon, maaring bukas o sa ibang panahon.. kung hindi man sa’yo maaring sa kapatid mo o sa ibang malapit sa’yo..

Ang sa akin lang…

Sana alam mo ang salitang KARMA…

Tuesday, April 13, 2010

EPILOGUE: 5 years of one sided love.

Love is unconditional. You give love and don’t expect anything in return. They say that if you love, you are willing to sacrifice, you are willing to wait, and sometimes you are willing to do anything beyond the call of love. But in obvious certainty we are just blinded by the fact that the person we love will reciprocate the same in return.

Love is a sweet feeling but it can also be bitter sweet, for there is a very painful kind of love. A kind of love that everyone might have or might be experienced, it is called a one sided love. It comes in many ways, it can be you in a relationship and your so in love with your partner but he is indifferent to you or doesn’t feel exactly what you are feeling. You try your very best to be noticed, just to strike a conversation just to let him smile at you. You tend to be aggressive and compose at the same time. You’re itching for his attention, you want to grab him and hold him tight but he’s far from your reach. He might be physically near but he’s feelings for you is light year from your existence.

Mine is a different situation, more complicated than the usual. It's not like a boy and girl relationship or vice versa. You know what I mean.

During the start, when I was just starting to fall for him everything seems to work according to what i wanted. We became friends, and eventually become more closer than anyone else as the days and months passed by.

I give the state of our relationship a different meaning. Because I thought we're on the same ship. I thought wrong.. it was only me all along.. but i keep blinded and still hoping that he will fall the same.. I even considered him my own.

but it never happens...

It took me five years to realize that, although it’s long been obvious, I always give myself the benefit of the doubt. I tend to make believe, and I tend to hope that someday we’ll end up together that someday he will be able to return my feelings.

And that is where the pain starts, I keep on holding to such matters that every move he makes is a big matter for me. I keep on expecting but nothing happens. I was there, a background for a relationship that would never seem to shatter. But still, I’m not ready to give up even though the conclusion is already implied that we would never be together but I am still there hoping that the story would shift from him to me. Every kisses and hugs, every glances and smiles contribute to the thousands of arrows of pain being struck to me.

I would say I’m happy for you, You guys are so sweet, I’m letting you go, If you don’t feel the same way about me then go. Those words keep ringing in my head but still I am holding on the quote “if we’re meant to be then you would come back to me”. A one sided love story, a story of endless struggles of being noticed, of trying to impressed, of trying hard, of waiting, of hoping, of loving, and of taking as much pain as you can take in.

Neil Gaiman Quotes

“Have you ever been in love? Horrible isn't it? It makes you so vulnerable. It opens your chest and it opens up your heart and it means that someone can get inside you and mess you up. You build up all these defenses, you build up a whole suit of armor, so that nothing can hurt you, then one stupid person, no different from any other stupid person, wanders into your stupid life...You give them a piece of you. They didn't ask for it. They did something dumb one day, like kiss you or smile at you, and then your life isn't your own anymore. Love takes hostages. It gets inside you. It eats you out and leaves you crying in the darkness, so simple a phrase like 'maybe we should be just friends' turns into a glass splinter working its way into your heart. It hurts. Not just in the imagination. Not just in the mind. It's a soul-hurt, a real gets-inside-you-and-rips-you-apart pain. I hate love.” “

*********

"I've been making a list of the things they don't teach you at school. They don't teach you how to love somebody. They don't teach you how to be famous. They don't teach you how to be rich or how to be poor. They don't teach you how to walk away from someone you don't love any longer. They don't teach you how to know what's going on in someone else's mind. They don't teach you what to say to someone who's dying. They don't teach you anything worth knowing.”

Sunday, April 11, 2010

Hot Summer Weekend

It was definitely the hottest summer weekend I experienced. Sobrang banas nang pakiramdam ko, konting galaw ko lang pinagpapawisan na ako, kahit nga yata nakaupo lang ako siguradong tatagaktak ang pawis ko.

Hay, Sarap magbabad sa tubig ang kaso kakatapos ko pa lang maligo mabanas na ulit ang pakiramdam ko. Ano bayan, Tatlong beses siguro akong nagkulong sa banyo para lang mag shower.

Ang sarap lumaklak ng malamig na tubig, halos maubos ko na yata ang lahat ng tubig sa loob ng ref namin dahil nga sa sobrang init. Hindi nga lang siguro tubig ang inubos ko pati yata dalawang litro ng softdrinks kulang sa uhaw na naramdam ko.

Katamad namang lumabas ng bahay, masarap sana tumambay sa Mall para hindi ko na alintana ang sobrang init ng panahon pero mas minabuti ko na lang na mamalagi sa bahay para makaiwas na rin sa gastos at pagod.

Gusto ko sanang mag halo-halo, ung may labing isang sangkap tapos super dami ng yelo with ice cream pa on top, sigurong sulit na ang araw ko non kahit pa parang iniihaw ang pakiramdam ko sa init ng panahon.

Bukas mag hahalo-halo talaga ako kung hindi man kahit ice cream man lang para masatisfied kahit konti ang cravings ko.

Shower nga muna ulit ako..

Saturday, April 10, 2010

Bakit?

Bakit?... ang palagi na'y tanong nitong aking isip
sa mabilis na kabog nitong yaring dibdib.

Ewan ko nga ba kung anong sanhi nito
ito kaya'y dulot ng paghanga sa iyo.

Rumehistro na sa isip ang wangis mo
tumatatak na sa dibdib ko ang pangalan mo.

Ngayo'y naghahanap ng kasagutan mandin
kung ang nadarama kaya'y tutugunin din.

At kung mangyari man ito'y iyong mapansin
huwag sanang balewalain pagkat ang puso'y maninimdim.

Ramdam at batid ko na ako'y kaibigan lang
pagkat puso mong taglay ay may iba nang laman.

Dadapwat ako'y patuloy na aasa
dahil ang makapiling ka'y ligaya ko sinta
kahit hiram na sandali'y ipagkaloob mo na
hindi maghahangad ng higit pa.

Ang tanging nais ko lang ay maipakita
at lalong higit maipadama
itong damdamin ngayo'y batid ko na.

Wednesday, April 7, 2010

First Love... Hurts!

Nasa kolehiyo pa lang ako at malapit ng matapos sa kursong kinakarera ko ay crush ko na ang kababata kong si Yhell. Ewan ko ba kung ano ang nagustuhan ko sa kanya. Hindi naman kasi siya angat sa ibang mga lalaking nakikilala ko. He is so ordinary. May mga nanliligaw din naman sa akin pero hindi ko sila pinapansin. Mababa lang talaga siguro ang standard ko sa pagpili ng lalaking mamahalin ko. Anyways crush lang naman eh.. maaring magbago pa ang nararamdan ko para sa kanya.

--------

Si Yhell ay graduate ng Associate in Computer Technology kung kaya’t nauna siyang nakatapos sa akin ng pag-aaral at sa kabutihang palad ay natanggap sa kompanyang kanya rin pinag OJT-han ng siya ay nag-aaral pa.

Matangkad, Manipis na pangangatawan, nakadilat na mga mata, buhok na inunat… iyan ang una mong mapapansin sa kanya. Subalit sa kabila ng mga katangiang ito ay ang masayahin niyang personalidad, magalang, mahiyain at tahimik kung minsan.

**********

Ako nga pala si Encar at hindi sa pagmamalaki ay may angkin din namang kagandahan, hindi nga lang siguro pansinin pero malakas ang kumpiyansa ko dahil iyan ang sabi ng lola at nanay ko na sobra ko naman pinaniniwalaan.. (wala nang aangal…nyahaha)..

**********

At sa wakas ay nagbunga na ang aking pagsusunog ng kilay. Natapos ko ang aking pag-aaral na may mataas na karangalan (am so proud of myself)..

Handa ko na bang tahakin ang panibagong hamon sa aking buhay. Kaya ko ito, ako pa, malakas kaya ang loob at fighting spirit ko. Ako ang babaeng hindi susuko sa kahit anu mang pagsubok..

**********

Wala sa plano ko ang makapagtrabaho sa kumpanyang pinapasukan ng Yhell pero talagang sadyang mapanukso ang tadhana. Kung sabay pabor naman sa akin dahil palagi ko siya makikita at ang pagkakataong makilala ko pa siya ng mabuti.

**********

Hindi alam ni Yhell na may lihim akong paghanga sa taglay niyang kakaiba. Isang araw ay nasira ang computer na ginagamit ko. Kaagad akong tumawag sa IT Office upang ipaayos ang ginagamit kong computer.

Dalawa silang technician sa IT. Hindi ko na naman inaasahan na siya ang pupunta sa aming opisina upang ayusin ang nasirang computer. Habang inaayos niya ay nagkaroon kami ng pagkakataong mag-usap at hindi naglaon ay nagbibiruan na rin kami.

Madali kaming nag kapalagayan ng loob. Marahil sa sandaling panahon ay naramdaman na niya na may lihim akong paghanga sa kanya.

Sa bawat paglipas ng araw ay pakiramdam ko ay lalong nahuhulog ang aking loob sa kanya. Ang simpleng paghanga ay unti-unting nauuwi sa mas malalim na kahulugan ng pag tibok ng aking puso.

**********

Hindi ko na idedetalye pa. Sa medaling salita ay naging kaming dalawa. Masaya ang bawat oras ang bawat araw. Daig pa naming ang arnibal sa tamis ng aming pagsasama..
Lumipas ang isang buwan, halos walang nagbago, bagkus pakiramdam ko ay lalong tumitibay ang aming pagmamahalan…

Hanggang sa sumapit ang aming ikalawang anibersaryo.. Dito ko napansin na parang tumatamlay ang pakikitungo niya sa akin.. Madalang na rin niya akong kamustahin, bisitahin sa bahay at kahit sa mga text ay hindi na niya ginagawa.

Sinubukan ko siyang kausapin pero umiiwas siya. Wala naman akong matandang hindi namin pinagkasunduan.. Hanggang ngayon ay hindi nagbabago ang pagmamahal ko sa kanya. Samantalang siya pala ay unit-unti nang lumilimot…

**********

Tuluyan nang nagwakas ang aming relasyon. Subalit umaasa parin ako na maaayos pa namin ang kung anumang gusot sa aming dalawa..

**********

Kaya naman pala, may iba na siya. Ipagpapalit lang naman ako ay sa hindi pa maganda.. Ginamit lang niya ang pagkakataong mahal ko siya. Pinaglaruan lang niya ang aking damdamin. Sana ay hindi na lang niya ako pinakitaan na mahal din niya ako..

Siya ang first love ko. Sana ay hindi na lang niya ako minahal kung hindi rin pala niya kayang panindigan. Mas masakit pa nang itanggi niyang minsan ay naging kami. Na minsan ay minahal niya ako..

**********

Matagal man bago ako nakaget-over sa naging relationship namin, matagal man bago ako naka-move on, isa lang ang natutunan ko…

That I deserved someone better, someone who is man enough to take a serious relationship at hindi siya un…

**********

Saturday, April 3, 2010

Secret Paradise

I booked a week-long vacation in Camarines Sur (in Caramoan to be specific) para doon na rin makapag Holy Week.

Matagal ko nang gustong gawin ito, to escaped from the hassle and dazzle of my work place and I feel, I need a fresh air to breath. Higit sa lahat ang makapag-relax and somehow makapag-reflect..

*********

First time ko makarating sa lugar na ito and it is definitely one of the Philippines Secret Paradise. Sobrang nakaka-amazed and very inviting.. am sure I will enjoy my vacation

*********

Mag-aalas dos na ng hapon ng dumating ako sa isla. Excited na akong libutin ang kagandahan nito. Medyo nakakapagod nga lang ang byahe kaya’t minabuti kong magpahinga muna. Napasarap siguro ang tulog ko at hindi ko namalayan gabi na pala..

*******

Maliwanag ang paligid ng isla. Nakadagdag pa sa ganda ng ambiance ang maliwanag na sikat ng buwan. Naglakad-lakad ako sa buhanginan. Kay gandang pagmasdan ang alumanay na paghampas ng alon sa dalampasigan. Sadyang nakakarelax para bang ipinaghehele ako sa bawat pagbulong hangin..

********

I lay on the bed of smooth and fine sand. Masaya kong ninamnam ang pagyapos ng hangin sa aking katawan. Ang bawat paghampas ng alon ay mistulang musika sa aking pandinig habang nag-aawitan ang mga bituin sa malawak na kalangitan..
Saglit akong napapikit. Maya-maya pa’y naramdam kong parang may nagmamasid sa aking paanan. Nagmulat ako at-

“Hi! Naistorbo ba kita?” ang nakangiti niyang pagbati.

“Ako nga pala si Dein, napansin kong nag-iisa ka”

“Ako naman si Krizz”

“Sige, maiwan na kita..”

Bago pa man ako nakapagsalita ay nakalayo na siya..

*********

I was instantly attracted to him. He was stocky with wide shoulders and narrow hips. He had a curly hair and flawless skin. His eyes were deeply set under heavy brows. He could have posed for the perfect Greek Statue..

*********

Hindi pa rin maalis sa aking isipan ang wangis ni Dein. Parang may kung anong bulong ang kanyang presensiya na hinahap-hanap ko. Hay, kalian ko ulit kaya siya makikita?

Dumaan ako sa isang Cafeteria malapit sa tinutuluyan ko. Sa isang sulok ay natanawan akong isang pamilya na mukha. Hindi ako puwedeng mag kamali, si Dein nga ang nakikita ko.

Nagkasalubong ang aming mga tingin. Ilang saglit pa lang ay lumapit na siya sa aking kinaroroonan. Syempre hindi ako nag pahalata na kanina ko pa gustong lumapit sa kanya.

“Hi!.. remember me.. Dein”

“Yah..”

“Krizz? Right”

Tumango lang ako.

“Mag-isa ka yata? Can I join you”

“Sure. Be my guest”

“How’s your stay so far? Do you have plan this afternoon”?

“Okay naman.. I was just starting to appreciate the place”

“Kung wala kang gagawin, baka gusto mo akong samahan mag Jetski?”

“Well, I haven’t tried it..”

“Promise you’ll enjoy it.. ako bahala sa’yo”

********

As promised. Sobrang nag enjoy ako. I didn’t expect that it would be so much fun. Sarap niya kasama. Unti-unting nabubuhay ang aking pantasya sa bawat minutong magkasama kami.. Kung kaya ko lang sanang itigil panandalian ang takbo ng oras, gagawin mo huwag lamang matapos ang maghapong ito.

We did a great ocean adventures, nag kayak, snorkle and scuba dive and experience the diverse marine life. For just a short span of time we we’re also able to visit the enigmatic lagoon. Very romatic. Feeling ko kaming dalawa lang ang tao sa mundo at ang buong isla ang aming kaharian.

Before we call it a day, we had dinner at the Patio. We even dropped by a minute sa isang bar malapit sa hotel. Dami naming napagkuwentuhan. Feeling ko matagal ko na siyang kilala..

“Goodnight”

**********

I wake up early. Excited ako to see him again. But I suddenly feel so estranged. Bakit kaya?

My usual morning. Dumaan ako sa Cafeteria to have coffee. I was expecting to see Dein, pero wala siya. I stopped for a few more minutes baka sakaling mapadaan siya pero wala talaga..

Natapos ang buong maghapong hindi ko siya nakita, kahit ang anino niya ay hindi ko man lang nakurapdapan. Ano kaya ang nangyari sa kanya?

*********

This is supposed to be my last day. Bukas ay babalik na ako sa Cavite.

I am still hoping na magsanga ang landas naming ni Dein bago man lang ako umalis..

Hindi ko talaga makakalimutang dumaan sa Cafeteria at doon ay napansin ko ang isang grupo na nagkakatuwaan. Hindi ako pwedeng magkamali si Dein ang isa sa kanila.

Nagdalawang isip ako bigla kung lalapit ba ako o hindi na. Papalayo na sana ako nang isang pamilyar na boses ang tumawag sa akin.

“Krizz, hey is that you?”

Hindi na ako nakasagot.

“I would like you to meet my new friends – Clotty, Rein and Fonzo”

“There’s a party at the Patio tonight, would like to join us?”

“No thanks, I still have to pack my things, I’ll be leaving early tomorrow”

**********

Bakit ganito ang nararamdaman ko? Mabigat.. Nangungulila ako sa atensiyon ni Dein. Bakit ganon? Sinadya ba niyang mapalapit ang loob ko upang pagkatapos ay ipagpapalit niya sa iba.

Mabuti na rin siguro ang nangyari. I don’t need to carry an excess baggage going home.. But I still wanted to see him kahit sa huling pagkakataon. Pero he’s very much preoccupied and enjoying himself so much with the company of his new found friends. I guess, that’s life all about..

*********

Shit, Bad trip talaga the travel agency who arranged my vacation through CamSur Tourism Office just called to inform me na nagkaroon ng konting delay sa transport transfers.

Kaya I have to stay one more day.. wala naman akong choice. Might as well savor the day..

**********

Back to the Cafeteria. I was surprised nang lapitan ako ni clotty.

“Can we talk”

“What about”

‘Honestly, I don’t like you.” “hindi ko kasi nagustuhan yung mga tingin mo sa amin the last time na pinakilala kami sa’yo ni Dein”

“Sorry! If that’s what you think it is, wala akong magagawa.” “Anyway, I don’t like you either”

“Ayoko sana nang gulo, kaya please lang.”

“Bakit sino ba ang nanggugulo? May issue ba?”

“Oo ikaw?”

“Whatever! I guess we have no more business to talk about, ayoko rin naman ng gulo ang besides I’ll be leaving this island tomorrow.”

**********

After that short confrontation with Clotty, I headed backed to the hotel, wala na naman kasi kami dapat pang pag-usapan pa lalo’ pa at tungkol ito kay Dein.

I don’t owned Dein and he is free to do whatever he wishes, kung masaya na siya sa company nang kanyang mga bagong kaibigan.. so be it. Besides, He is just one of my chance encounter na maiiwan ko dito sa isla.

*******

At the hotel room, hindi ako mapakali, nababalisa ang pakiramdam ko, kinakati ang mga paa ko para bang may sariling isip na sunod-sunuran ako kung saan ako dadalhin nito. Malayo-layo na rin ang aking nalalakad nasa Patio na pala ako.

Puno nang mga bakasyonista ang lugar. Ang lahat ay hindi magkamayaw sa kasiyahan habang umiindak sa saliw ng mga mahaharot na tugtugin. Nilinga-linga ko ang aking paningin nagbabakasaling may makita akong mga pamilyar na mukha.

Laking gulat ko nang sa hindi kalayuan, sa may madilim na sulok ay mamataan ko ang dalawang pamilyar na pagmumukha. Hindi ako nagkakamali si Dein at Clotty. Nababanag sa kanilang mga kilos ang epekto ng alcohol na nainom nila. Kapwa sila walang pakialam sa sasabihin ng mga taong makakakita sa kanila.

Sa gawing kabila naman ay nandoon sila Rein at Fonso na masayang nakikipag harutan sa ilang mga dayuhang nandoon.

Gusto ko na sanang umalis at iwan ang mga tagpong nakikita ko, subalit may kung anong pumipigil sa akin.

Muli kong pinagtuunan ng pansin ang kinaroroonan nila Dein at Clotty. Parang dinudurog ang puso ko nang makita kong naglapat ang kanilang mga labi. Matagal, halos mapatid ang kanilang mga hininga nang maglayo ang kanilang mga labi.
Huli na nang mapansin ni Dein na nandoon ako, na nasaksihan ko ang kanilang paglalampungan. Daig ko pa ang sibat sa bilis ng aking paglisan. Hahabulin sana niya ako pero pinigilan siya ni Clotty.

Para saan pa? Para magpaliwanag? Malinaw na sa akin ang lahat. Nalimutan niya ang presensiya ko dahil inahas siya nang isang mapagpanggap na kaibigan. Isang kaibigang nagtatago sa likod nang pagkukunwari.

********

I have to move on. There’s no reason for me to waste my tears to someone I don’t deserved. Magsama-sama silang mga mapagbalatkayo.

*******

Hindi ko na babaunin pa sa pagbabalik ko ang lahat nang ito. Hahayaan ko nang tangayin ito ng pag hampas ng alon sa dalampasigan.
Magbabalik akong walang dalang sama nang loob. Ang lahat nang mga pagdududa ay iiwan kong lahat sa kanila.

Magbabalik akong may bagong pananaw sa mundo…


********

Tapos na ang aking bakasyon.. nakauwi ako nang maayos at ngayon ay nasa piling ng mga tunay na kaibigang nakakaunawa sa akin..

********

God Blessed!! Happy Easter to all!!

Hiwaga ng Pag-ibig

Mahiwaga ang pag-ibig, alipin tayo ng kanyang taglay na mahika. Ang sabi nga “Pagpumasok sa puso ninoman, hahamakin ang lahat masunod ka lang.” Tunay ngang alipin tayo nito lalo pa’t sapul ito sa ating mga puso. Kung bakit nga ba, ang puso ay may sariling dikta na hindi saklaw ng ating katinuan. Tinatangay nito ang ating damdamin, ang ating pag-iisip. Nakalilito, nakakatuliro kung minsan. Sunod-sunuran tayo dito dahil iyon ang alam nating tama, dahil ba masaya tayo? O dahil sadyang hindi natin nakikita ang mali. Nagbubulag-bulagan tayo. Nasasaktan na tayo pero hindi parin sumusuko. Pilit pa rin nating ipinaglalaban, pilit parin natin niyayakap ang bulong ng ating mga puso. Palakas ng palakas na halos mabingi na tayo sa pagsunod dito.

Sa kabilang banda, may maganda rin namang naidudulot ang pagkahumaling sa hiwaga nito. Lalo na’t ang iyong pinaglalaanan ng pagsinta ay ikaw rin ninanais. Hndi ba’t anong saya.. Hindi ba’t anong sarap magmahal. Lalo’t higit ikaw rin ang kanyang mahal. Sana nga ay ganon na lang palagi. Sana nga ay ganon lang lahat ang maranasan ng isang umiibig at nagmamahal. Magbiro man ang tadhana, ang importante ay naging sila. Ang mahalaga ay naging makabuluhan ang pagsunod nila sa dikta ng kanilang mga puso.

Paano kung hindi nga? Nadapa ka na ay patuloy ka pa rin gagapang. Ganyan ka bang magmahal? Sa halip na tumayo at tanggapin ang dagok ng pag-ibig ay hahayaan mo pang malugmok sa pagkahibang. Tanggapin mo na lang kaya? Mahirap nga siguro lalo pa’t tunay ang pagmamahal na ibinigay mo. Lalo pa’t hindi ka nagtira ni konting pagmamahal para sa iyo. Paano mo muling bubuuin ang puso mo? Paano ka muling magmamahal? Paano mo siya kalilimutan? Ang daming tanong, pero ikaw din lang ang makasasagot.

Mahiwaga man ang tawag ng pag-ibig, sana’y may kapangyarihan tayong baguhin ito. Sana’y may kakayanan tayong manipulahin ito, hindi kaya ay tanggihan ito. Nasa ating dalisay na pag-iisip, sa busilak nating mga puso kung kakayanin ito.

Wala namang dapat pagsisihan o dapat sisihin kung sakaling nagpatangay tayo sa tawag nito. Tayo’y tao lamang mang, minsan marupok, minsan mapusok, minsang mapangahas. Sinubok lang naman nating magmahal. Huwag lang sana tayong magpakagumon dito.

Dili kaya’y tawanan nalang natin ang ating pagkabigo at kalimutan ang sakit na iniwan nito. Maghihilom din ang sugat, mag iwan man ng masasakit na ala-ala, lilipas din ang lahat hanggang sa handa na tayong muling magmahal at sa pagkakataong ito, kaya na natin, alam na natin, dahil pinatibay na tayo ng ating karanasan.

Pintig

Here's another one from my old folder...

*****

Puso ko'y umibig, 'di miminsan lang
Ang bawat tibok nito'y
pagsintang walang hanggan...

Buong buhay man'y handang ilaan
Iaalay ang kahit ano pa man
sa isang nililigay na handang paglingkuran...

Pintig ng puso'y tulad ng isang awit
Himig nito'y tanikalang kakapit
upang dalawang puso'y di mawaglit...

At gaya nga ng isang awit
Tono nito'y minsa'y nalilihis
gayundin sa pag-ibig may nagkakagalit...

Subalit ano pa man maging kahulugan
saan man makarating
ang pag ligay ko'y sa iyo parin...

Dumating man panahong puso'y manimdim
asahan mong ikaw lang
ang sa puso ko'y pintig...

An Open Letter

I was cleaning clutters in my room when i saw this old folder containing some of my notes and thought of posting it here in my blog..(to follow na lang ung iba)

Here is the Edited Version of the letter, masyado kasing mahaba...

*****

29 May 2000


Babes,

I'm not writing this to plead or to beg you to love me the way i do. i just want you to open up your reasons and let your mind understand whats inside your heart. Set aside doubts, confusion and puzzlement. Don't be discouraged by what other might think or for what other people might say. Be true to yourself and don't fake emotions. Let us give ourselves a chance to love and be loved. Let's not hesitate to say what we believe and express what we feel. Let's not permit time to just passed by.

But I guess it's a little too late, for upon reading this, I'll be somewhere far. Somewhere away from make believing we can be together. We both have our own separate ways to walk through. But if ever our path will cross again, somehow, we can sail together..

Goodbye..
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...