I didn't plan on falling in love with Lee, and I doubt that he planned on falling in love with me too. Nagkataong nagkatagpo ang aming mga puso. Pinaglapit kami kapwa ng tadhana sa maling panahon at pagkakataon. Hindi pa huli ang lahat upang itama ang sitwasyon. Isa sa amin ang dapat magparaya. Isa ang dapat na mag paubaya.
Dapat ko na nga ba siyang kalimutan? Gusto kong ipaglaban ang akikng pagmamahal, pero kung minsan kailangan natin gumawa ng isang desisyon kahit pa ito ay masakit sa ating kalooban. Ito ang alam kong makabubuti – ang mag paraya.
Nauunawaan ko ang sitwasyon ni Dennis. Alam kong mas higit siyang masasaktan sakaling iwan siya ni Lee. Malalim na ang pundasyon ng kanyang pagmamahal Subalit wala sa aming dalawa ni Dennis ang pagpapasya kung sino ang pipiliin ni Lee. Siya ba o Ako?
Kung siya ang pipiliin ni Lee, hindi ako maghahabol. Mauunawaan ko kung ano man ang kanyang magiging pasya.. Masakit man sa damdamin, tatanggapin ko. Sabi ko nga, kaya kong magparaya..
--------
I was surprised pagdating ko sa bahay. Naabutan ko si Lee, naghihintay.
“Ano ang ginagawa mo dito? Hindi ba sabi ko sa’yo kalimutan mo na ako.” “ Hindi ko kayang maging masaya lalo na kung may nasasaktang iba.” Huwag na nating dagdagan pa ang kasalanan natin kay Dennis.”
“I tried pero hindi ko talaga kaya. Sinubukan kong i-save ang relationship namin ni pero sa tuwing kasama ko siya, ikaw ang nasa isip ko, ikaw ang laman ng puso ko.”
“I think you should do this right” “Hindi maaaring basta mo na lang talikuran si Dennis. Hindi madali pero kailangan mong makipaghiwalay sa kanya nang maayos.kung iyon talaga ang nais mong mangyari” “You owe it to him, ang ipaintindi sa kanya ang sitwasyon,” “Kailangan muna ninyong mag-usap.”
-------
Pinuntahan ni Lee ang condo unit ni Dennis dahil iyon ang gusto kong gawin niya. Mas makabubuti na kausapin niya si Dennis at ipagtapat dito ang tunay niyang nararamdam.
Hindi inaasahan na sa mismong espesyal na araw na pinakahihintay ni Dennis siya pupunta. Walang kaalam-alam si Lee sa sopresang sa kanya’y naghihintay.
(Ding..Dong… Ding..Dong)
Nakatatlong ulit na siyang kumakatok pero wala paring nagbubukas sa kanya. Paalis na sana siya nang subukan niyang pihitin ang knob ng pintuan. Nagtataka siya dahil hindi ito naka-lock. Binuksan niya ang pintuan at bahagyang pumasok. Bumungad sa kanya ang bahagyang liwanag na nagmumula sa mga nakasinding kandila sa loob ng silid.
Isang tinig ang bumasag sa kanyang katahimikan.
Gusto na sana niyang sabihin kay Dennis ang tunay niyang pakay sa pagpunta niya nang bigla siyang yakapin nito
“Alam kong darating ka,” “I know you’ll never forget this very special day.” “Happy Monthsary!” ang masayang pagsalubong ni Dennis.
Hindi siguro ito ang tamang oras upang sabihin sa kanya na hindi na niya ito mahal. Hindi naman ganoon kasama ang ugali niya upang pasakitan ang taong minsan niyang minahal na hanggang ngayon ay patuloy na nagmamahal sa kanya. Nagpatangay na lamang muna siya sa laro ng tadhana.
------
Marami na ang kanilang nainom. Pareho na silang may tama ng espitu ng alcohol. Nagpatianod sila sa bugso ng kanilang mga damdamin.
Pinagmasdan niyang mabuti ang kabuuan ni Lee. Hindi siya makapaniwala na muli niyang kapiling ito. Hindi na sana siya umaasa na matutuloy pa ang matagal niyang pinaghandaan. Hindi na niya natimpi ang pananabik na ito ay tikman bilang pagtiyak na siya ay totoo at hindi panaginip lamang.
Dumampi ang kanyang mga labi sa makisig na katawan ni Lee. Humagod ang kanyang dila sa bawat definition ng kanyang katawan. Saglit siyang humimpil sa pusod nito. Napapaigtad si Lee sabay sa pagpakawala ng impit na ungol.
Habang nilalaro ng kanyang dila ang bahaging iyon ay dahan-dahan niyang tinatanggal ang shorts at brief ni Lee. Humalimuyak ang pagkalalaki ni Lee na higit na nagparubdob sa kanyang pagnanasa. Hindi na siya nag-aksaya pa ng sandali. Kaagad niyang sinimsim ang sentro nitong nag-uumigting. Napahawak si Lee nang mahigpit habang napapaliyad at napapabiling-biling. Halos hindi siya makagalaw habang sinasabayan ni Lee ang kanyang bawat paghagod.
Hinila siya ni Lee paakyat at muling naglapat ang nag-aalab nilang mga labi. Hinagod ni Lee ang arko ng kanyang spine mula leeg hanggang kuyukot. Nilamas-lamas nito ang kanyang butt at minasa-masahe. Hinubad ni Lee ang natitira saplot ni Dennis. Patuloy ang kanyang mga palad sa paghimas sa kanyang likod. Hanggang sa gumawi ito sa ibabang bahagi ng kanyang katawan. Naramdaman niya ang kanyang pagbundol. May kung anong matigas na bagay ang nais niyang ibaon sa likuran ni Dennis. Napapikit na lamang siya at nagpaubaya. May pangamba man, ipinagpasiya niyang ipagkaloob nang buo ang kanyang sarili. Malapit na sa sukdulan ang kaligayahan nilang dalawa. Pabilis nang pabilis ang pagbayo ni Lee. Ramdam ni Dennis ang papalapit na pagsabog ng kaligayahan ni Lee. Kapwa pawisan ang lupaypay nilang katawan. Naganap ang isang pulo’t gata.
“Ayan na, ahhhh.. Bjozh” ang malakas na bulong ni Lee.
Parang pinagsakluban ng langit ang damdamin ni Dennis sa kanyang narinig. Matapos ang matamis na pagniniig, buong akala niya ay siya ang nasa puso at isipan ni Lee habang pinagsasaluhan nila ang kanilang kamunduhan.
Nagdurugo ang kanyang puso. Hindi niya sukat akalain na ang taong pinagkakatiwalaan niya – ang kayang kaibigan ang siya pang aahas sa kanya.
Nagpupuyos sa galit ang kanyang laman. Parang gusto niyang pumatay subalit hindi niya makuhang saktan ang kanyang minamahal.
Hindi niya kaya..
(itutuloy)
-------
Careless Whisper (instrumental) - George Michael Mp3
No comments:
Post a Comment